Świeże zioła potrafią całkowicie odmienić potrawę – zrozumie to każda dziewczyna, która choć raz próbowała za pomocą paska, biżuterii i butów przeobrazić swoją małą czarną w coś zupełnie nowego. W zimie nadzieją na świeże zioła może być co prawda parapetowa uprawa, ale te rośliny i tak nigdy nie będą silne. Jeśli zatem chcemy roztaczać po kuchni wspaniałe wonie rozmarynów, tymianków czy legendarnych lubczyków – suszmy zioła!
Generalnie pierwsza zasada – zbieramy zioła w suche i słoneczne dni.
Druga – w odpowiednim terminie.
Melisę, miętę, lubczyk można po zebraniu związać w bukiety, owinąć papierem (aby się nie kurzyły) i zawiesić na czymś. Po trzech dniach zielone „wiechcie” będą gotowe do tego, aby zebrać liście z łodyg i przełożyć do odpowiedniego opakowania.
Generalnie wystarczy lekko pozgniatać ręką suche bukiety, a liście same będą opadać np. na dno szerokiego naczynia (ja używam w tym celu dużej i głębokiej, plastikowej miski). Łyse łodygi wyrzucam. Liście dodatkowo rozdrabniam, ugniatając je w dłoni, a następnie przekładam do suchego słoika lub papierowej, szczelnej torby.
Zioła można też suszyć na sitach lub drewnianych deskach. Dobrze jest je przekładać 1-2 razy w ciągu dnia, aby równo schły. Zachowają wówczas ładny kolor. Metoda ta sprawdza się zwłaszcza przy ziołach drobnych, takich jak tymianek, rozmaryn, cząber, szałwia lekarska.
Zobacz też: Jakie przyprawy i zioła do potraw z grilla
